In onze reeks over Leren van Samenwerking in de Natuur: Das en Coyote in samenwerking op jacht
Dat bepaalde dieren van één soort samen jagen, is geen onbekend verschijnsel. Maar verschillende soorten, doen die dat ook? Ja, ook dat komt voor.
Dassen en coyotes lusten allebei wel een ondergronds wonend knaagdier, zoals een prairiehond of een grondeekhoorn. Een coyote loopt een stuk sneller dan deze kleintjes, maar… hoe krijg je er een te pakken, als ze telkens razendsnel weer een tunnel inschieten? Wel, een das is een stuk minder snel, maar kan wel goed graven en ondergronds zo’n arme prairiehond of grondeekhoorn naar buiten jagen.
De coyote en de das zijn op zich voedselconcurrenten van elkaar, en waarschijnlijk lust een coyote ook best wel een lekker hapje das. Maar zouden ze als ze samenwerken niet juist een goed team vormen om die kleine gravers te pakken te krijgen? Inderdaad gaan ze af en toe met elkaar op jacht, vooral tijdens de warmere maanden, maar ook wel in de sneeuw.
In de winter slapen veel gronddieren in hun ondergrondse nesten, waardoor de das ze dan gemakkelijker zonder externe assistentie te grazen kan nemen. Maar wanneer de grondeekhoorns en prairiehonden zich met het stijgen van de temperaturen weer op de vlakte begeven, hebben de das en de coyote elkaar harder als jachtgenoten nodig.
Uiteraard is de vraag of deze samenwerkende jagers een buitgemaakte prooi altijd eerlijk delen. Nee, dat doen ze niet, maar per saldo lijkt hun samenwerking toch meer voordeel voor allebei op te leveren dan de klus in je eentje te moeten doen.
Welke les kunnen we hier als mensen uit trekken? Bundelen van verschillende talenten en vaardigheden door samen te werken levert meer op
Geef een reactie