Werkstress: ‘Ik kijk niet, dus zie ik het niet. En dus is het er niet.’

Is het iets leuks dat je niet ziet? Dan mis je het. Jammer. Is het iets vervelends maar heeft het helemaal geen invloed op je? No problem. Maar wat als het vervelend is en wèl invloed op je heeft, zoals werkstress?

Ontkennen van werkstress helpt….  héél even misschien

Dan ontken je het toch, door er gewoon niet naar te kijken? ‘Nee, dat doet toch niemand!’ Behalve al die mensen dan, die dit juist wél doen. Je wil ze de kost niet geven want het zijn er een heleboel. Hoe dat komt? Doordat niet kijken soms helpt….  héél even.

Begrip tonen voor werkstress: denk aan timing

Vaak komt ontkenning voort uit angst of hoop. Angst die de betrokkene niet wil, of hoop dat het anders zal lopen. Het is allemaal heel menselijk.

Als vriend, collega of leidinggevende toon je daar begrip voor. Maar begrip tonen is niet altijd een warm bad voor de ander. Het kan ook heel confronterend zijn. Met name als je vóór loopt op die ander.

De ander heeft voor zichzelf misschien nog niet ‘toegelaten’ dat er iets aan de hand is en dat hij of zij intussen onzeker is of boos doet. Als je daar in zo’n situatie opeens begrip voor uitspreekt, kan dat voor de ander een onverwachte confrontatie met zichzelf zijn. Denk dus aan je woorden en je timing.

Confrontatie met jezelf: een voorbeeld van werkstress

Leef je zelf eens even in. Je hebt het al jaren naar je zin op je werk. Totdat er een nieuwe leidinggevende komt. Een pittige mevrouw die dingen wil veranderen. Een mevrouw die bovendien sterker op de inhoud is dan jij.

Je voelt je onzeker, een beetje verongelijkt en van binnen boos. Je gaat lopen stressen maar je wilt je niet laten kennen. Tegelijk frustreert dat je juist enorm, want je boosheid moet eruit. Je ontkent je stressgevoelens voorlopig even en je zegt elke ochtend vrolijk ‘Goedemorgen!’ tegen een mevrouw die jij het liefst ter plekke zou zien verdampen. Daar wordt je per saldo nóg minder vrolijk van.

En dan zegt een collega opeens totaal onverwacht tegen je: ‘Ik begrijp best dat je je hier rot bij voelt. Dat zou ik ook doen als ik in jouw schoenen stond.’

Wat besef je op zo’n moment?

• dat je het inderdaad niet naar je zin hebt
• dat je je door die nieuwe mevrouw misschien best wel een beetje bedreigd voelt
• dat je boosheid voortkomt uit onzekerheid
• dat je intussen behoorlijk loopt te stressen
• dat je collega’s dat inmiddels al hadden gezien
• en… dat zij niet in jouw schoenen staan

Het begrip van een collega kan dus behoorlijk confronterend voor je zijn. Gelukkig is het maar een voorbeeld. Maar wel een voorbeeld uit de praktijk, dat uitmondde in een arbeidsconflict.

Dit gebeurt er als je niet naar de oorzaak van werkstress kijkt

Dingen die je ‘ontkent’ door er niet naar te kijken, lopen vaak anders dan je hoopte. Misschien juist doordat je er niet naar kijkt, en je er dus ook niet naar handelt. Als je niet kijkt kun je er ook geen regie op voeren. Wat had je in dit voorbeeld kunnen zien door wel te kijken en erover te praten?

• Dat die pittige nieuwe mevrouw geen bedreiging voor je was en een leuk project op het oog had.
• Dat ze daar een projectleider voor nodig had maar wel eerst even de kat uit de boom wilde kijken.
• En dat zij (net als je collega) in jou toen een wat onzeker en verongelijkt persoon zag, uiteraard zonder te weten dat haar komst voor jou juist de aanleiding was.

‘Dat kán ze niet in me hebben gezien, want ik voel me niet onzeker of verongelijkt.’ Nee? Anderen zien het vaak sneller dan je denkt. Hoe harder je probeert het te onderdrukken, hoe zichtbaarder het wordt. Ook voor zo’n nieuwe leidinggevende.

Wat is het alternatief?

Oplossen van werkstress: schakelaar omzetten en regie nemen

Misschien herken je iets van deze situatie, of komt er iets vergelijkbaars bij je op. Via deze vier stappen kun je voor jezelf de schakelaar omzetten:

1. kijken / waarnemen
2. inzien / beseffen
3. erkennen / accepteren
4. regie nemen / handelen / bespreekbaar maken

Regie nemen is een van de belangrijkste tools om te zorgen dat dingen je niet zomaar overkómen. En om in je kracht te blijven wanneer iets lastig voor je is. Zoals open praten met een nieuwe leidinggevende over wat diens komst voor jou betekende. Dat zou juist veel kunnen opleveren. Vertrouwen en waardering bijvoorbeeld. En misschien een leuke nieuwe taak.

Simpel? Niet voor iedereen. Je kent vast deze wel van Johan Cruijff: Je gaat het pas zien als je het door hebt. Hij staat in dit leuke citatenboekje van Pieter Winsemius.

Het begint bij kijken en (in)zien, ook wanneer het in jezelf zit. Niet kijken (ontkennen) helpt niet. Regie nemen helpt wel. Inmiddels is werkstress beroepsziekte nummer 1 in Nederland. Zo’n 1 miljoen werknemers in ons land heeft te maken met burn-out verschijnselen.

Een burn-out of arbeidsconflict door werkstress is wel het laatste wat je wil. Een stukje coaching kan je helpen om meer regie in je eigen situatie te krijgen.

Heb je een zelf suggesties voor goed omgaan met werkstress? Deel ze hieronder; je helpt er anderen mee!